vrijdag 30 december 2016

Vrije morgen - opruimen!


Vrije ochtend, mistig weer,
geen boodschappen te doen
weet je wat?
ik ga mijn kamertje opruimen!

Nu is het bijna 11 uur en wat heb ik gedaan?

de werktafel is nog steeds rommelig,
op de strijkplank liggen vooral
lege doosjes (want: mooie vormen/kleurtjes
en die dekbedhoezen kun je ook met je handen glad strijken.


In plaats van dingen wegruimen,
kwam ik juist van alles tegen.
En het kleed op de grond is een fijne plek
om het eens goed te bekijken.


Ik sneed omslagen van hele oude boeken los
(dat was een heftige actie voor een biepmiep, kan ik je vertellen)

Je hebt maar weinig nodig om iets aardigs 
te componeren:


er komt van alles uit de kast,
maar dit is nu het voorlopige resultaat


blij, blij, blij!


Er ligt ook een uitgescheurde bladzijde van een gedichtenbundel,
de ondergrond is nog niet klaar,

Morgen weer verder..

Tijdens de Red Thread Retreat,
een paar jaar geleden,
leerde ik van Lesley Riley
dat je moet stoppen op een moment, dat er veel mogelijkheden
zijn om mee verder te gaan.
Niet, als je het niet meer weet,
juist al die mogelijkheden geven je de stimulans
om verder te werken. 


woensdag 28 december 2016

Kerst 2016



Gisteren had ik dat hele grote bibliotheekpand voor mezelf.!
Gekke gewaarwording om niemand tegen te komen..

Gelukkig had ik zaterdagmiddag, na de uitlening,
onze Kerstboomlichtjes aan gelaten.
Dat kwam leuk binnen..

Collega heeft van afgeschreven boeken
een prachtige boom gebouwd,
we hebben er wel complimentjes over gehad.

Thuis was het dit jaar echt een rustige Kerst:
geen drukte met aparte hapjes en ander eten..
Mooie muziek geluisterd,
Omrop Fryslân heeft een
doorlopende streaming'
Kryst mei Douwe
(kerstliederen, geselecteerd door Douwe Heeringa),
heerlijke achtergrondmuziek
tv zelfs niet aan (!),
avondwandelingetjes naar de Kerststal
(de muts was de volgende dag al weg!)
lekker breien.

Top dagen.

breiwerk update:


polsmofjes uit het blad The Simple Things.
Daarin staat een artikel over het boek 
dit patroontje om uit te proberen.
Ik was gewaarschuwd, dat ik maar 20 toeren moest breien,
maar .... 
niet helemaal begrepen,
met dit al resultaat.
De mofjes zijn te lang,
het patroontje had maar 1 keer gehoeven.

Een tijdje naar gekeken,
want het garen was op
en de winkels dicht,
ik laat het maar zo....

Intussen werk ik verder aan het tweede mofje.
Vrolijk, hoor, dat oranje 👵


De sjaal, uit het The Book of Haps is nu goed
onderweg. De originele wol (ook bij Wereldwol besteld)
zorgt ervoor, dat het patroon heel mooi uitkomt.


Ter vergelijking de vorige poging;
je ziet goed, hoe je materiaalkeuze de uitstraling
bepaalt.

Terwijl ik dit schrijf trekt de mist Friesland binnen..
Het was hier vandaag een stralende dag,
fijn om op de fiets boodschappen te doen
en ook voor een wandeling.
Ik heb het huis laten luchten,
rommeltjes opgeruimd,
de voorraden opgenomen,
kleden geklopt
en naar de koolmeesjes geluisterd;
volgens hen komt het voorjaar er al aan!

donderdag 22 december 2016

Avondrondje


Hé, even een rondje door de stad - het is een heldere avond met de lucht vol sterren. Dat vraagt om een wandeling.  We hebben sinds een paar dagen een bijzondere verlichting op de stadhuistoren. Volgens een voorbijganger is het een experiment,, met LEDverlichting, waarvan we tijdens de feestdagen kunnen genieten.




Vrijwilligers verzorgen al tien jaar in de Broerekerk
een kerststal. Gisteren is er een kleine kudde schapen heen
geleid. Samen met een ezel zorgen ze voor de sfeer.


Ik was op dat moment de enigste bezoeker
en vond dit pakketje op één van de strobalen.



Een gebreide muts, in vrolijke kleuren, 
lag netjes ingepakt klaar voor
de gelukkige vinder. 
Wie hem kan gebruiken, mag hem meenemen.

Ik heb nog wel een muts (of twee)
iemand anders kan hem vast meer nodig..

Op de terugweg naar huis ben ik ook langs het andere stalletje
gegaan:


De Katholieke kerk heeft er een prachtig hoekje voor.




vrijdag 16 december 2016

De mooiste Kerstshow van Nederland


Elk jaar maken we er een uitstapje van, mijn moeder en ik: 
naar de Kerstshow in het tuincentrum van Witmarsum. 
Steeds weer iets bijzonders, elk jaar een thema
Dit jaar is het "Natuur beleven", (volgens mij). 
Het doet me denken aan berghutten met zithoekjes overal, veel dieren 
(niet echt, maar in allerlei materialen).









De opstelling suggereert, dat je aangekomen bent met de Landrover en
de Feestdagen in de berghut gaat doorbrengen.
Overal kleden, mooie dekens, vachten (van Terschelling),
veel zilver, wit, zachtblauw, roze.
Overal houtelementen en versieringen van hout.






En natuurlijk ook lange tafels, het gaat deze tijd vooral om de gezelligheid met elkaar.


zoals hier, bij voorbeeld....


En ze hebben de 1e prijs gewonnen in hun categorie!
Vorig jaar ook al,
dan is het extra knap om het nog een keertje te doen.

zaterdag 10 december 2016

Logeetje


Toen ik vanmorgen de zoldertrap opkwam met een schaaltje
kattenvoer, zag ik alleen een paar oortjes..
Dat is Fynn, die ontdekt heeft
dat je lekker ligt op het logeerbed.


Zoon en schoondochter hebben een drukke week
met de trouwerij en gasten, die bij hen logeren.
De hond en de kant zijn uit logeren gestuurd.

De poes, een Heilige Birmaan, had bij onze B&B geboekt
en werd woensdagavond afgeleverd.

Hij dook meteen weg achter een stapel tijdschriften
en moest even wennen...

's Nachts hoorde ik hem voorbij mijn bed komen
en heeft hij de zolder als verblijf uitgekozen.
Precies het plekje op de oude hutkoffer,
waar mijn eigen katten zich ook graag even terugtrokken.

Nu zijn we langzaam bezig aan elkaar te wennen.
Wij vinden het zelf erg leuk om weer een poes in huis te hebben,
Arwen wordt nog heel erg gemist.

Fynn is kleiner gebouwd als onze Arwen,
terwijl hij toch een kater is.
Arwen was een Maine Coon en die zijn best groot.

Maar hij is bescheiden en komt nu een beetje los.
Op de trap zitten kijken wat ActionMan doet
in de treinenkamer,
de zolderkamer verkennen, 
vannacht meldde hij zich bij het bed -
eventjes aandacht a.u.b.
en tot mijn verrassing ging hij 
bij mij op het voeteneind liggen.
Knus!

Het is erg eng allemaal,
maar we laten hem lekker scharrelen...



morgenavond brengen we hem weer thuis.


Feestdag


Het was een grijze, regenachtige en mistige dag in Friesland.
Het was ook de dag, dat mijn (stief)zoon en schoondochter
in het huwelijksbootje stapten.
Nu kun je aan de begeleiding wel zien, dat het bootje
al een tijdje onderweg is...;-)
Toch vonden ze het nu tijd om 
hun band officieel te maken:

Het was een mooie plechtigheid in
de knusse trouwzaal van het stadhuis in Workum


De beide jongens hadden elk een ring in bewaring,
die ze keurig op het afgesproken moment
aan hun Heit en Mem overhandigden.
En de trouwambtenaar vond het belangrijk, dat ook zij
hun naam op het trouwformulier zetten.
Zij waren net zo goed getuigen...










Het koffertje is eigenlijk alleen verpakking voor de Tegoedbon:
op een zelf aan te geven moment
mag het gezin naar Ierland,
Verblijf in het vakantiehuis van mijn broer en schoonzusje.
Tickets krijgen ze van ons.

Ze zijn er vorig jaar al eens geweest
en willen heel graag nog een keer.
(wat wil je ook, met twee roodharigen -
Ierland is hét land, waar je incognito
rondwandelt tussen al die andere
roodharigen).



dinsdag 6 december 2016

Loon naar werken



Terwijl Sint nog nauwelijks Nederland heeft verlaten,
werd hier vanmorgen in de stad
al hard gewerkt aan de voorbereidingen voor
het Kerstfeest.

De grote kerstboom is geplaatst!
Dat was een heel oheden...
Passen,
weer omhoog,
beetje bijzagen
nog eens proberen...
en ja! 
hij past!
Het was erg gezellig op de brug,
we stonden er met elkaar lekker naar te kijken.

Maar, ik rukte mij los van het gebeuren:
ik was onderweg naar de bakker
om mijn wantjes af te leveren
aan de mevrouw in de winkel.
Ja, het is toch gelukt.
 Niet met de Sint meegegeven, maar zelf afleveren,
veel leuker.

Mooi ingepakt
gingen ze eerst mee naar de bieb,
een paar uurtjes administratie


om daarna dit te verdienen:





in ruil voor mijn handwerk kreeg ik
een heerlijk speltbrood,
een zakje kwarkbolletjes
en een warme banketstaaf..

mmm,
heerlijk!!

en ze passen geweldig,
zijn lekker warm
en de kleurtjes zo leuk...

Daar wordt je blij van!!

vrijdag 2 december 2016

Up and downs...




Het wil de laatste tijd niet zo met mijn breiwerkjes.
Zo als de wantjes - vorige winter verschillende paren gebreid,
leuk om te doen.
Een paar weken geleden vond iemand ze zo mooi, dat ik een opdracht kreeg;
wel de zelfde kleuren, maatje kleiner, blauwe duimpjes..
Top, moet lukken - eitje, met alle ervaring van vorig jaar.

Ging heel goed, tot ik bovenstaande foto naar vriendin stuurde,
Toen pas, op de foto, zag ik, dat er een patroondeel miste 👯
Hoe blind kun je zijn?!



Uithuilen  halen, is maar een simpel dingetjes...
tutterdetut, 
komt goed.
En dat is ook zo,
maar het plan was om ze nog voor
de Sint te breien.
Kan hij ze mooi uitdelen...


Dit is de stand van hedenmorgen,
zou moeten kunnen lukken...
alleen de duimpjes nog
en van één wantje alle draadjes afhechten.

En dat andere werkstuk, waarover je hier al kon lezen.
Het werd niet mooi soepel,
overnieuw begonnen met zachtgroen linnen garen.
Was het ook niet...

Toen bij Wereldwol de originele wol besteld,
als je er zoveel werk in gaat stoppen,
dan moet je het goed doen!



Nu eerst die wantjes af,
nog een kadootje afwerken


Dat gaat gelukkig wel prima;
collega kwam vorige week triomfantelijk met
uit het magazijn:
Kijk eens, de allerlaatste!

Deze week een sprintje door Xenos
(kan eigenlijk niet binnen 10 minuten,
maar ja: vergadering..)
letterstempeltjes in cursief,
inpakspulletjes in precies de goede kleuren,
en bij de boekenverkoop in
de bieb van Sneek,
dit kleine boekje over
precies het goede land!!
Hoe blij kun je zijn?

en na al deze dingen begin ik weer aan de omslagdoek...

donderdag 24 november 2016

de jaarlijkse BHV bijeenkomst


Iets waar ik  tegenop zie is de jaarlijkse BHV-bijeenkomst.
Ik kan het niet goed verklaren, want ik ging dit jaar al voor de 10e keer
en er nooit echt bloed in zicht en
de re-animeerpop is ook geen onbekende meer.

We kregen een nieuwe druk van het handboek,
bespraken, wat er zoal in de bibliotheek
gebeurt aan calamiteiten;
heel weinig (gelukkig),
laatst in één middag twee pleisters
uitgedeeld...
gelukkig staat de EHBO doos goed in het zicht.

Er zijn heel weinig ongelukken,
brand hebben we nog nooit gehad
en ontruimen komt ook niet voor..

Maar, we oefenen wél,
want er komen steeds meer "inwoners"
in de bibliotheken.
SeniorWeb, Bolsward's Historie,
verschillende kantoortjes zijn door 
andere partijen gehuurd.
Wij, BHV'ers,  weten,
hoe we hen uit een pand moeten halen.
Verschillende bibliotheken zijn gevestigd
in oude panden met veel verschillende ruimtes.
Een ontruimingsplan is dan belangrijk.

Daarnaast is er vandaag gefocust op
"kleine" ongelukjes:
hoofdwond, bloederige snee in de hand,
ongelukkig valpartij, onwel worden en niet aanspreekbaar zijn.

Deze keer werd onze BHV-meneer vergezeld door 
een mevrouw van LOTUS,
met reälistische grime kwam ze de ruimte in.
Wij moesten hulp verlenen, door te vragen en te observeren,
zo beslis je of je het zelf aan kunt,
of dat er hulp van 112 ingeroepen moet worden.

Wat we hadden? 
Gebroken heup, omdat ze over het speelgoed in de Jeugdhoek was gevallen;
verstuikte enkel ( afstapje)
een hoofdwond en een fikse snee in de hand.




We hebben de fijne kneepjes van het knippen van een pleister geleerd,



Gelukkig was er een flinke voorraad verbandmiddelen'
wel nodig bij het afbinden van een gesprongen spatader...


Dit "tuigje" is een handig hulpmiddel om de goede
plek te leren vinden als je het over hulp bij verstikking hebt.
De "Heimlich" manoeuvre is een soort buikstoot, 
die je gebruikt om een voorwerp of een prop eten uit de keel te krijgen. 

Je gaat achter het slachtoffer staan,
slaat je armen om hem/haar heen
legt een vuist op de buik,
andere hand er overheen.
Dan je handen naar je toe trekken,
waardoor de lucht uit hun longen zorgt, 
dat het voorwerp naar buiten komt.

Collega heeft hier het ding omgegespt,
in het tuitje zit een een plastic dingetje
Zo wordt je keel uitgebeeld.
Door je handen op het luchtkussen te leggen,
ben je meteen op de goede plek,
ter hoogte van je navel.

Na verschillende pogingen lukt het prima!
We hadden intussen wel zowat de slappe lach...

Gelukkig,
dat hebben we weer gehad,
op naar volgend jaar!